ศูนย์ข่าวภาคกลางหนังสือพิมพ์ 5 เหล่าทัพ
ลงพื้นที่ไป ตำบลบางลี่ อำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี
มุ่งหน้าไปหา
ลุงชู เล่าเรื่องเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2
บ้านหนองพุงเข้ (ม.13 ต.บางลี่)หมู่บ้านร้าง..
ลุงชู(86ปี)เล่าว่า.ก่อนสงครามมหาเอเชียบูรพา(สงครามโลกครั้ง 2.)
เกิดมีหมู่บ้านหนองพุงเข้ อยู่เขต หมู่ 13 ต.บางลี่ ห่างบ้านหนองระแหง(ม.13 ต.บางลี่)ไปทางทิศตะวันตก ราว 1 กม.อยู่กลางทุ่งกว้างระหว่าง บ้านมุจลินท์/บ้านเขาสมอคอน/บ้านท้ายหนอง/บ้านหนองปลาดุก และบ้านหนองระแหง โดยมีบ้านเรือนไม่เกิน 5 หลังคาเรือน
คุณทวดสาด(ชาย)คุณทวดโหมด(หญิง)สองสามีภรรยาเป็นผู้อาวุโสของหมู่บ้านหนองพุงเข้ โดย แยกออกมาจากบ้านหนองระแหง ตั้งบ้านเรืองริมลำพังพวย.ที่ทอดยาวไปถึงเขาอ้ายจ๋อ(หัวเขาสมอคอน ด้านตะวันออก)
ครูแป้น สมงาม อดีตครูใหญ่โรงเรียนวัดหนองปลาดุก (เกษียณปี 2496)เป็นลูกเขยของ ทวดสาด/ทวดโหมด..ภรรยาครูแป้นชื่อคุณยายจับ ตั้งบ้านเรือนรวมอยู่ในหมู่บ้านหนองพุงเข้ ครูแป้น/คุณยายจับ มีลูกหลายคน ต่อมามีทั้งเป็นปลัดอำเภอ(อยู่ จ.สุพรรณบุรี)เป็นเกษตรกร อยู่บ้านใกล้วัดปากน้ำ .และอยู่ในพื้นที่บ้านหนองพุงเข้
ที่นาย ฐณไชย บัวหลวง หรือ ลุงขวัญชัย เป็นนักข่าวอาวุโส
อดีตผู้สื่อข่าวไทยรัฐ ประจำจังหวัดลพบุรี
ได้เล่าตอนหนึ่งว่า.รู้จักและนับถือคือ.คุณลุงจุล สมงาม.(ท่านเสียชีวิตแล้ว)..(ลุงวันชัย)
ทันได้เห็น/รู้จักบ้านหนองพุงเข้ .เคยไล่ฝูงวัว ไปเลี้ยงที่.ลำพังพวย.ยามหน้าแล้ง แต่หากฝูงวัว เข้าใกล้หมู่บ้านกนองพุงเข้ จะมีฝูงสุนัข(หมา-บ้าน)นับสิบตัว ออกมาไล่เห่าฝูงวัว ไม่ให้ฝูงวัวเข้าใกล้หมู่บ้าน.ครั้นลุงวันชัย จะไปไล่ต้อนฝูงวัว.ก็กลัวฝูงหมา.ด้วยกิติศัพย์ความ ดุ มีมาก..ฐานะโดยรวมของคนที่อยู่บ้านหนองพุงเข้ มีฐานะดี
หมู่บ้านมีต้นกอไผ่ ล้อมรอบ มีหมาเยอะ
การเดินทางเข้า-ออกของคนบ้านหนองพุงเข้.ออกสู่สังคมภายนอกหมู่บ้าน.
ในฤดูน้ำหลาก(หน้าน้ำท่วม)จะมีความลำบากมาก ใช้เรือ.เป็นพาหนะ เคยได้รับการบอกเล่าจาก.พี่หมู.ว่าเวลาจะไปเรียนที่โรงเรียนวัดหนองปลาดุก.จะต้องพายเรือไปตามลำพังพวย ไปถึงเขาอ้ายจ๋อ แล้วเลี้ยวพายเรือเข้าบ้านท้ายหนอง ไปตามลำน้ำบ้านหนองปลาดุก ร่วมชั่วโมง จึงถึงโรงเรียนฯ
ในช่วงหน้าแล้ง ใช้เดินตัดทุ่งนาผ่าน.ดอนยาย-อบ.เข้าสู่บ้านหนองปลาดุก แล้วเข้าโรงเรียนฯ.
หากย้อนกลับไปราวปี พ.ศ.2492 ชาวงหลังสงครามโลกครั้ง 2 อยู่ในยุคข้าวยาก-หมากแพง.หมู่บ้านหนองพุงเข้.
ถูกโจรเข้าปล้น โดย.ไอ้เสือป้อม.เสือร้าย/โหดอมหิต แห่งเทือกเขาสมอคอน.ในกลางดึกของฝาก่วงหน้าแล้ง หลังจากการขายข้าวเปลือก.ไอ้เสือป่อม.พร้อมสมุน กว่า 20 อาวุธสงครามครบทุกคน ขณะเข้าปล้น.คุณทวดสาด ในยุคนั้น อายุน่าจะเพียง 50 เศษ ไม่ยอมไอ้โจรป้อม.คุณทวดสาด คว้าได้หอกแบบสามง่าม เตรียมจะพุ่งใส่สมุนไอ้โจร.พอดีที่.ไอ้เสือป้อมเห็นจึงยิง.ทวดสาดด้วยปืนกลจาน ยังผลให้.คุณทวดสาด.เสียชีวิตทันที.ส่วนคนอื่นในหมู่บ้านหนองพุงเข้ ปลอดภัย ด้วยต่างหนี ออกไปหลบกลางทุ่ง ก่อน ไอ้เสือป้อม พร้อมสมุน จะบุกปล้น.ดังนั้น กลุ่มโจร จึงได้ทรัพย์สินไปเพียงเสื้อผ้า ถ้วยชามที่ทำจาทองเหลือง/เครื่องเงิน.ส่วนเงินที่ได้จากการขายข้าวเปลือก.ไอ้เสือป้อม.ไม่ได้ไปแม้แต่บาทเดียว.
หลังถูกโจรบุกปล้น.คนที่บ้านหนองพุงเข้ จึงเลี้ยง
สุนัข(หมา)ไว้เยอะในทุกบ้านเลย และจากนั้นมาก็ไม่มีแม้แต่ขโมย เข้าไปลักขโมย ในหมู่บ้านฯอีกเลย เพราะ ขึ้นชื่อเรื่อง
.หมาดุ.
ราวปี พ.ศ.2520 ผู้คนที่หมู่บ้านหนองพุงเข้ ทั้งหมดได้อพยพ รื้อบ้าน ไปอยู่ที่บ้านหนองระแหง บ้าง กับหลายบ้านได้ไปตั้งบ้านเรือนริมคลองชลประทานระหว่างวัดหนองปลาดุก กับบ้านหนองระหง แต่นั้นมาถึงปัจจุบัน.ซึ่งถือได้ว่าปิดตำนานหมู่บ้านกลางทุ่ง บ้านหนองพุงเข้ ปัจจุบันเหลือร่องรอยของหมู่บ้านฯเพียง.ต้นสะตือใหญ่ เพียงต้นเดียว.กับความทรงจำของ.ลุงชู.ที่เคยไป รับจ้างไถนา.(รถไถนา)ของคนที่นั่น และได้ไปกินข้าวจากเจ้าของนาที่หมู่บ้านหนองพุงเข้.
