จดหมายถึงพลเอกประยุทธ์
ผมทราบดีว่าท่านกำลังยุ่ง ไหนจะต้องทำหน้าที่หลักในการนำกองทัพปกป้องประเทศชาติ แล้วยังต้อง
มานั่งปวดหัวคอยสะสางปัญหามากมายเพื่อพาประเทศเดินไปข้างหน้าอีก
แต่ผมมีความเป็นห่วงเป็นใยเรื่อง “ปัญหาคอรัปชั่น” ที่คอยขัดขวางความเจริญอยู่ในขณะนี้
ตั้งแต่ “ค้าข้าว ยัน ค้ามนุษย์”
ท่านคงทราบดีว่า หลายสิ่งหลายอย่างในประเทศไทยขับเคลื่อนด้วยคอรัปชั่น และเป็นปัญหา
อยู่เสมอว่าเราจะจัดการได้อย่างไร? ในเมื่อเราดำรงอยู่กับคอรัปชั่นตั้งแต่เกิดยันตาย
ผมขอแสดงความคิดเห็นถึงเรื่องต่างๆที่เกี่ยวพันกับคอรัปชั่น ดังต่อไปนี้
ประเทศสหรัฐอเมริกาลดระดับความน่าเชื่อถือของไทยในเรื่องการค้ามนุษย์ แต่หน่วยงาน
ต่างๆของไทยพาเหรดกันออกมาปฏิเสธเป็นพัลวัน ว่าไม่ได้อยู่ในสภาวะที่น่าเป็นห่วง
อย่างที่สหรัฐอเมริกากล่าวหาแต่อย่างใด
แทนที่จะมาหาข้อแก้ตัวโต้แย้ง ผมว่าเราควรจะมาหาหนทางแก้ปัญหาด้วยความจริงใจเสียจะดีกว่า
1. รายชื่อคณะกรรมการนโยบายจัดการปัญหาแรงงานต่างด้าวและการค้ามนุษย์ ของ คสช.
เป็นข้าราชการระดับสูงโดยทั้งสิ้น การแก้ปัญหาจึงสะท้อนออกมาเพียงด้านเดียว ทั้งที่การ
ค้ามนุษย์มีพื้นฐานจากความยากจน การเอาอธิบดี ปลัด รวมถึงข้าราชการระดับสูงอื่นๆ
มานั่งเป็นกรรมการ ไม่ได้หมายความจะแก้ปัญหาการค้ามนุษย์ได้
เปรียบเสมือนคนที่นั่งอยู่บนรถเบนซ์หรูหรา แต่จะให้ไปแก้ปัญหาของคนที่ขี่ซาเล้ง
จะประสบความสำเร็จได้อย่างไร?
2. ข้าราชการบางหน่วยงานดันเป็นปัญหาเสียเอง เพราะเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการค้ามนุษย์
ต้นตอเรื่องนี้จึงหนีไม่พ้นคอรัปชั่น การหยุดยั้งจึงต้องไม่ให้หน่วยงานราชการหนุนหลัง แฝงตัวหาประโยชน์
3. กฎหมายบางเรื่องเอื้อให้เกิดการค้ามนุษย์เสียด้วยซ้ำ เช่น กฎหมายสถานบริการบางประเภทอนุญาต
ให้เปิดกิจการที่ทำให้เกิดการค้ามนุษย์ เบื้องหลังของสถานบริการที่กฎหมายหลับตาให้เปิด
คือสถานที่ค้ามนุษย์ใจกลางกรุงดีๆนี่เอง
รายละเอียดของทั้ง 3 ข้อนี้ ผมจะกล่าวถึงในโอกาสต่อไป
4. แรงงานต่างด้าวที่เข้าออกประเทศไทยอย่างผิดกฎหมายตามจังหวัดชายแดน ที่มีการรู้เห็นจาก
เจ้าหน้าที่ มักอ้างว่าเช้ามาเย็นกลับตามวิถีชายแดน แท้จริงแล้วไม่ได้กลับ การปราบปรามกระบวน
การค้ามนุษย์จึงเกี่ยวพันตั้งแต่ล่างสุดจนถึงบนสุด ไม่ได้มีภาพเดียวอย่างที่ คสช. เข้าใจ
โดยไปจัดตั้งคณะกรรมการที่มีแต่ข้าราชการระดับสูง
วันนี้ตอนดึกหลังเที่ยงคืน ลองไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแถบตลาดห้วยขวาง จะรู้ว่าเหมือนไม่ได้อยู่เมืองไทย
เพราะได้ยินแต่เสียงคนต่างด้าวโล้งเล้งเต็มไปหมด
สหรัฐอเมริกาจะเข้าใจประเทศไทยได้ดี และจะเปลี่ยนแปลงความเชื่อมั่น หากประเทศไทย
แสดงความจริงใจในการแก้ไขปัญหา
คอรัปชั่นยังแทรกซึมไปถึงการค้าข้าว ที่เป็นปัญหามาตั้งแต่รัฐบาลที่แล้วในนโยบายโครงการจำนำข้าว
ท้ายสุดวิธีแก้ปัญหาก็ไม่พ้นกู้เงินจากธนาคารไปจ่ายชาวนา ทั้งที่ยังไม่ได้ตรวจสอบการทุจริตในสต๊อก
โกดัง โรงสีข้าวต่างๆ เพื่อไขข้อสงสัยของสาธารณชนว่ามีการโกงข้าว สับเปลี่ยนคุณภาพข้าวอย่างไร?
มีสาเหตุหรือมีการคอรัปชั่นมาจากจุดไหน?
จะพึ่งแต่ ป.ป.ช. เท่านั้นคงมีกำลังไม่พอ ทหารมีกำลังพลเป็นแสน สามารถตรวจสอบต้นตอของคอรัปชั่น
เอาทหารไปตรวจทุกโกดังยังสามารถทำได้อย่างสบายๆ
เช่นเดียวกับโครงการโรงพัก 396 แห่ง ที่ผมพูดถึงว่าเอาแต่ทุ่มเงินเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้หาคนผิดที่ยังลอยนวล
ทหารยังมีกองกำลังทหารช่าง ที่สามารถตรวจโครงสร้างโครงการโรงพักได้ไม่ยาก เพราะเป็นอาคารก่อสร้าง
แค่ 2 ชั้น ไม่ได้มีความสลับซับซ้อนทางเทคโนโลยีใดๆ
เดี๋ยวนี้เริ่มมีข่าวตั้งโต๊ะเรียกผู้รับเหมา ชักเปอร์เซ็นต์ มีเงินทอน ประเทศไทยจึงวนเวียนกับปัญหาคอรัปชั่น
แบบนี้อยู่เสมอมา ไม่ว่ามีสภาหรือไม่มีสภา คอรัปชั่นเพียงแค่ย้ายไปหาศูนย์กลางอำนาจใหม่
ประชาชนเขารอดูว่า คสช. สามารถจัดการกับปัญหาคอรัปชั่นที่เป็นฉากสำคัญคอยขวางความก้าวหน้า
ประเทศไทยได้หรือไม่? แค่ให้ประชาชนดูหนังนเรศวร ดูคอนเสิร์ตฟังเพลง หรือดูฟุตบอลโลกฟรี
เท่านั้นไม่พอ เพราะเป็นความสุขแค่ชั่วครั้งชั่วคราว ไม่จีรังยั่งยืน
การแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ ยัน ค้าข้าว แถม ค้าโรงพัก จะเป็นการคืนความสุขที่แท้จริง
ให้กับประชาชนเสียมากกว่า
หวังว่าท่านคงจะรับฟังเสียงนกเสียงกาอย่างผม อย่าหาว่าวิพากย์วิจารณ์กันเลย ผมติเพื่อก่อ
เพราะเดี๋ยวนี้มีแต่คนเลียแข้งเลียขา ไม่มีใครกล้าพูดติติงสักแอะ
ผมมันประเภท ปากหมาหัวใจคน
โดยชูวิทย์