ครบ 30.ปี..เปิดตำนาน..”เหมืองแร่ฟอสเฟต.ระเบิดเขา.จะเอา.หินอ่อน”..ที่บ้านโคกทะเล เทือกเขาสมอคอน..ฝ่ายประชาชน.ผู้เดือดร้อน.ชนะ.ได้อย่างไร…เราจะได้รู้กัน..ตามไปดู…..,,,…..ย้อนไป 24 ก.ย.2533.เวลาหลังเที่ยงวัน.ไม่นาน..เขา(นักข่าวหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น จ.ลพบุรี..นสพ.ธงไทย).ขี่ จยย.มุ่งหน้าเทือกเขาสมอคอน.เหตุมาจากการร้องเรียนของ.ชาวบ้านโคกทะเล หมู่ที่ 5 ต.เขาสมอคอน อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี.ว่าเดือดร้อน.จากการ.ระเบิดหิน.ที่เหมือง.ขุดแร่ฟอสเฟต.ที่แปลงสัมปทาน จำนวน 125.ไร่ บนไหล่เขาฯหลังหมู่บ้านฯ.ประทานบัตร.เป็นของ.บ.สมอคอนหินอ่อน จก.(สัมปทานการอนุญาตให้ บ.สมอคอนหินอ่อน จก..ขุดแร่ฟอสเฟต ได้รับอนุญาติจากกระทรวงอตสาหกรรม.เมื่อวันที่ 30 เม.ย.2526.ลงนามอนุญาตโดย รัฐมนตรีกระทรวงอุตฯที่มีนามว่า.พล.ต.ชาติชาย ชุณหวรรณ(ยศในขณะนั้น)ระยะเวลาของประทานบัตร 26 ปี.สิ้นสุด 30 เม.ย.2552)ใจความของความเดือดร้อนของชาวบ้านโคกทะเล.ในการร้องเรียน.มี.เศษหินถึงหินก้อนใหญ่หลังการระเบิด จะปลิวตกใส่หลังคาบ้านของชาวบ้านละแวกใกล้.เหมืองฯที่มีกว่าร้อยหลังคาเรือน รวมุถึงฝุ่น-ละอองของหินจากการระเบิด.ปลิว-ฟุ้งกระจาย.กระทบการใช้ชีวิตประจำวัน.โดยในเบื้องต้น.ชาวบ้านคยส่งตัวแทนไปเจรจากับโรงงานฯถึงความเดือดร้อนที่ชาวบ้านได้รับ.แต่นานวัน/ไร้ผล.ความเดือดไม่ได้รับการแก้ไข.สื่อมวลชนจึงถูกกำหนด(จากชาวบ้าน)ให้รับหน้าที่.แก้ไข.ในความเดือดร้อนครั้งนี้…ต๊อก.ต๊อก..เสียงรถมอเตอร์ไซค์ของ.”นักข่าวบ้านนอก”.(เป็น.ฉายา.ที่เพื่อนๆนักข่าว.ตั้งให้).หลังนักข่าวบ้านนอก.พูดคุยกับชาวบ้านในความเดือดร้อนที่ชาวบ้านได้รับ.ก็ได้ขับขี่ จยย.ผ่านประตูรั้ว.โรงงานฯ.ขึ้นเนินเขาฯหลังหมู่บ้านฯ.ไปถึงพื้นที่ 125.ไร่ของประทานบัตร.ที่เป็น.ลานโล่ง.มีปุ่มหิน.สลับต้น.ข่อยหยอง.และลานหญ้า.ที่รถมอ-ไซค์.ขับขี่วนได้ทั่วพื้นที่ประทานบัตร.เพียงไม่เกิน 5 นาที.มี.ชายรูปร่างสูงใหญ่พร้อมสุนัข(หมา.)อัลเซเชียน.ตัวใหญ่ที่ชายคนดังกล่าว.จูง.มา.โดยเดินมาถาม.นักข่าว.ว่าเป็นใคร/ขึ้นมาทำอะไร.บนพื้นที่.ประทานบัตร-ซึ่งถือว่าเป็น.ที่ส่วนบุคคล.นักข่าวเห็นท่าไม่ดีตรงที่จูง.หมาตัวใหญ่.มาด้วย.นักข่าว.โดดขึ้นไปยืนบนก้อนหินขนาดใหญ่สูงราว 1 เมตร.ใกล้จุดที่ยืน.เพื่อความปลอดภัยจาก.คม-เขี้ยว..ขณะเจรจากับ.คนงาน-ที่จูงหมา.มาด้วย..นักข่าวฯ.จึงใช้ วิทยุสื่อสาร(ว.)ไปขอความช่วยเหลือจาก จนท.ตำรวจสายตรวจของโรงพักฯที่รับผิดชอบพื้นที่ ต.เขาสมอคอน..ซึ่งต้องขอขอบคุณ.จนท.ตำรวจ.มาถึงทุกวันนี้.(30.ปี-ยังไม่ลืมในน้ำใจของ.จนท.ตำรวจ).พอตำรวจ-สายตรวจ 2 นาย.มารับ.นักข่าวฯ.คนงานของเหมืองฯถาม.ชื่อ-นามสกุล.ของนักข่าวฯ.แว๊บ.นึง.นักข่าวฯคิดว่า.จะได้ไม่ต้อง..เอา-ล่อ/เอา-เถิด..จึงส่งนามบัตรของนักข่าวฯให้กับ.ผู้ที่อ้างว่าเป็น.คนงาน.ของเหมืองฯ.จากนั้น.นักข่าวฯลงจากเหมืองฯพร้อม ตำรวจสายตรวจ..ออกจาก้หมืองฯ.มีชาวบ้านรอหน้าประตูเหมืองฯกว่าสิบคน.ด้วยเกรงจะไม่ปลอดภัย.เพราะรู้ว่า.ข้างบนเหมืองฯมี.หมา/ตัวใหญ่หลายตัว-แต่ลืมบอก.นักข่าว.พอชาวบ้านเห็นว่านักข่าวปลอดภัย.ก็ดีใจ.จากนั้น.นักข่าว/ตำรวจ/ชาวบ้าน แยกย้ายกลับบ้าน..เวลากว่า 5 โมงเย็น.นักข่าวฯถึงบ้านที่ตลาดท่าวุ้ง…แต่ต้อง.ตกใจ.มีกำลังตำรวจในเครื่องแบบของ.โรงพักท่าวุ้ง.รวม 4 นาย.รออยู่หน้าบ้าน.นำโดย.สารวัตรใหญ่-ยศ พ.ต.ท.(ชื่อเรียกผู้บังคับบัญชา.สูงสุดของโรงพักระดับอำเภอ.ในยุคนั้น)..พร้อมแจ้ง.ข้อหา.ให้นักข่าวรับทราบ.ข้อหาบุกรุกในเคหะสถานโดยไม่ได้รับอนุญาต..โดย.สารวัตรใหญ่ฯบอกกับนักข่าวฯว่า.พรุ่งนี้.ค่อยไปมอบตัวเพื่อรับทราบข้อกล่าวหาก็ได้..นักข่าวฯรับทราบ.กำลังตำรวจ.กลับโรงพักฯ..นักข่าวฯ.ยกหู.โทร.ปรึกษากับพี่นักข่าวฯที่นับถือ.ใช้เวลาสนทนาไม่ถึง 20.นาที.สรุปตรงที่.นักข่าวฯคนที่ถูกแจ้งข้อหา.บุกรุก.กลับเข้าพื้นที่ ต.เขาสมอคอน.,.ต.โคกสลุด.,.ต.มุจลินท์.,.ต.บางลี่.,.ต.หัวสำโรง..ตั้งแต่เวลา 2 ทุ่ม ถึงเกือบสว่าง..เพื่อเจรจาชาวบ้าน-ผู้นำท้องถิ่น..นำชาวบ้าน.รวมตัว-คัดค้าน.การทำเหมือง/ระเบิดหิน.ที่เนินเขาหลังบ้านฌคกทะเล หมู่ที่.5. ต.เขาสมอคอน.โดยนัดรวมตัวกันที่บริเวณสนามหน้าที่ว่าการอำเภอท่าวุ้ง ในวันรุ่งขึ้น(25 ก.ย.33)เวลา 08.00 น.เป็นต้นไป..นักข่าวฯใช้รถมอเตอร์ไซค์.ขับขี่/เพียงคนเดียวเพื่อประสานงานในการนัดรวมตัว/ต่อต้าน.การระเบิดหินที่เทือกเขาสมอคอน..ตลอดคืน/ไม่ได้นอน…8 โมงเช้าเป็นต้นไป..นักข่าวฯไปรอชาวบ้านที่สนามหน้าที่ว่าการอำเภอท่าวุ้ง.กระวน/กระวายใจ.ด้วยในปีนั้น(2533.).โทรศัพท์มือถือยังไม่มี.(ทันสมัยที่สุดมีเพียง.โมโตฯกระเป๋าหิ้ว).ทำได้เพียง.รอ….09.00 น.กลุ่มประชาชน 4-5 ตำบล.รวม-ราวๆกว่า.1,500.คน.มารวมตัว.ป้ายค้านระเบิดหิน.ที่เขาสมอคอน.ทำง่าย.ปากกาสี.เขียนบนแผ่นกระดาษสีขาว.นับสิบแผ่น..นายอำเภอท่าวุ้ง ในยุคกระนั้น.ขอให้ชาวบ้านที่รวมตัวประท้วงระเบิดหินที่เขาสมอคอน.ไปรวมตัวในศาลาประชาคม(หอประชุมอำเภอท่าวุ้ง).พร้อมเตรียมเครื่องขยายเสียงไว้ให้..เวลาไล่เลี่ยกัน.กลุ่มสื่อมวลชน จากตัวจังหวัดลพบุรี.ทั้งหนังสือพิมพ์/ที.วี..ร่วม 20.คน.มาทำข่าว.การประท้วงในครั้งนี้.ข้อเรียกร้อง.ของกลุ่มผูประท้วงขอให้.ยุติ.ระเบิดหิน.โดย.นักข่าวคนที่ถูกแจ้งว่า.บุกรุก.เป็นตัวแทนชาวบ้าน.เจรจา.กับตัวแทนภาครัฐ.คือนายอำเภอท่าวุ้ง.เที่ยงวันการเจรจาระหว่างกลุ่มผู้ประท้วงกับตัวแทนภาครัฐ(นายอำเภอท่าวุ้ง)ยังไม่ยุติ.เอาละ.ซี.กองทัพต้องเดินด้วยท้อง.เพียงที่ยงวันกว่าๆ.ข้าวผัดร่วม 2,000.ห่อ(ยังไม่มีกล่องโฟม.)พร้อมน้ำดื่ม.พร้อมโดยมีรถนำมาส่งผ่านพี่ๆกลุ่มสื่อมวลชน/ลพบุรี..พักกิน-กลางวัน..ราวกว่าบ่ายโมง..การหาข้อยุติประชุมต่อ..ราวบ่าย 2.ได้ข้อยุติ..โรงงานหรือเหมืองฯที่เขาสมอคอน..หยุดการระเบิดหิน 1 เดือน..และพร้อมกันไม่เกิน 1 เดือน.ทางราชการโดยกระทรวงอุตสาหกรรม.ต้องมีข้อยุติทางกฎหมายเรื่องการทำเหมือง/โรงงานทำแร่ฟอสเฟตฯ.ระเบิดหิน.จะทำต่อได้.หรือต้องยกเลิกประทานบัตร..ภาครัฐ.ที่เจรจารับจะดำเนินการตามข้อตกลงนี้…ร่วมบ่าย 3 โมง.กลุ่มชาวบ้านที่ร่วมประท้วงทยอยกลับภูมิลำเนา.ด้วยความ.สมหวัง…..จากนั้นผู้สื่อข่าวหรือนักข่าวคนเดิม.ประสานงานกับกรมศิลปากร.พอดีกับ.รองอธิบดีกรมศิลปากร.ในยุคนั้นเป็นคนบ้านโคกกะเทียม..เอกสารประกอบเพื่อส่งให้กระทรวงยุติธรรม.ในการที่จะส่งเอกสารไปให้.กฤษฎีกา.ตีความเพื่อยกเลิกประทานบัตร…เอกสารสำคัญที่ได้จากกรมศิลปากร.คือเอกสารการที่.เขาสมอคอน.ถูกขึ้นทะเบียนเป็น.โบราณสถาน.ตลอดทั้งเทือกเขาฯตั้งแต่ปี พ.ศ.2475…ซึ่งสุดท้ายแล้วเป็นเอกสาร-ทีเด็ด.ที่.กฤษฎีกา.ตีความว่า.การอนุญาตประทานบัตร.ที่เขาสมอคอน.ของกระทรวงอุตสาหกรรม.เป็นโมฆะ.ด้วย.กระทรวงอุตสาหกรรม.สำคัญผิดในสาระสำคัญ.เรื่องการที่เขาสมอคอน.ถูกขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานตลอดทั้งเทือกเขาฯไปแล้ว…สุดท้าย.หลังจากชาวบ้านรวมตัวประท้วง 1 เดือนกับ 5 วัน..กระทรวงอุตสาหกรรม.ประกาศยกเลิกประทานบัตร(ระเบิด-หิน)ที่เขาสมอคอน…….หลังไมค์/เบื้องหลัง…ความสำเร็จของคำสั่ง.ของภาครัฐ.ที่ยกเลิก.ประทานบัตรที่เขาสมอคอน.เมื่อปี พ.ศ.2533….มี..นักข่าวฯ.คนที่ถูกแจ้งข้อหา.บุกรุกฯเหมืองฯ.หลังจากประกาศ.ยกเลิกประทานบัตร.ราว 3 เดือน.ศาลฯตัดสิน.ว่าผิด(บุกรุกฯ)มีโทษจำ 3 เดือน.โทษจำรออาญา 1 ปี/ถูกปรับเป็นเงิน 1,500.บาท(ไม่มีเงินเสียค่าปรับ-พี่ๆทนายความ.ที่ศาลฯ จ.ลพบรี.ช่วยกันเรี่ยไรเงินเสียค่าปรับแทน.)..,..นักข่าว/ที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหาฯ.ได้รับการสนับสนุนให้รถ(เก๋ง)พร้อมคนขับ/ค่าน้ำมัน.เป็นเวลา 2 เดือน/ทุกวันตลอด 24 ชม.จาก ผจก.โรงงานผลิตชิ้นส่วน.คอมฯ.ในพื้นที่ฯแห่งหนึ่ง….,…สนับ-สนุนความสะดวกในการไป.ค้น.เอกสารที่กรมศิลปากร.จาก.พล.อ.เทียนชัย ศิริสัมพันธ์.สส.ลพบุรี/รัฐมนตรีว่าการฯศึกษาธิการ.ในยุคนั้น..,…และกำลังใจจากชาวบ้านในพื้นที่บ้านเขาสมอคอน.เป็นอย่างดีตลอดมา…,,…และอีกกำลังใจคือ.นักข่าว(ผู้ต้องหา.บุกรุกฯ)ได้.บน-บาน.กับหลวงพ่อสัมฤทธิ์.วัดเขาสมอคอน..ขณะ.ต่อสู้(ด้านเอกสาร/ข้อ-มูล)ยังไม่รู้ผล..ว่า..หาก.ชนะ.จะบวช.แก้บน.15.วัน..สุดท้าย.ชนะ.นักข่าวฯ.บวชพระที่วัดเขาสมอคอน.เป็นเวลา 15.วัน.พระอาจารย์ฉลวย กัลญาโณ.เป็นพระอุปัชฌาย์..,,,….ขายหิน ขายดิน ไม่ถึงร้อยปี ก็หมด..แต่หากขายธรรมชาติ ร้อยวัน พันปี..ไม่มีวันหมด..ขณะนี้.วิว.ทิวทัศน์ของเขาสมอคอน.งด-งาม.มากๆ..ไป.ไปเที่ยวกัน…
ธเนศพล วงศ์ศิริสินสุบรรณวัชร ศูนย์ข่าวหนังสือพิมพ์ 5 เหล่าทัพ จังหวัดลพบุรี