พฤติการณ์ก่อคดีของเหล่าฆาตกรนับวันยิ่งเพิ่มมากขึ้น และเป็นภัยต่อสังคมที่ประชาชนหลายคนต่างออกมาเรียกร้องให้กฎหมายทำการลงโทษแบบหนัก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับบทบัญญัติทางกฎหมายด้วย
ล่าสุดเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2559 ที่ผ่านมา เว็ปไซด์ราชกิจจานุเบากษาได้เผนแพร่ พระราชกฎษฎีกา พระราชทานอภัยโทษ ได้ระบุถึงการไม่อภัยโทษให้กับนักโทษคดีข่มขืน มีใจความส่วนหนึ่งว่า
“ผู้ต้องขังเด็ดขาดที่ไม่อยู่ในข่ายได้รับพระราชทานอภัยโทษ เช่นผู้ต้องโทษตามคำพิพากษาถึงที่สุดให้จำคุกเกิน 8 ปี จำคุกตลอดชีวิต หรือประหารชีวิตหลังวันที่ประกาศนี้บังคับใช้ในความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ผู้ต้องขังชั้นกลาง ชั้นเลวชั้นเลวมาก ผู้ต้องขังเด็ดขาดซึ่งต้องโทษในความผิดมาตรา 276 วรรค 3 ( กระทำชำเราโดยใช้อาวุธหรือเข้าข่ายโทรมหญิงหรือกระทำกับชายในลักษณะเดียวกัน ) มาตรา 277 มาตรา 277 ทวิ มาตรา 277 ตรี (เกี่ยวกับการกระทำชำเราเยาวชนต่ำกว่า 15 ปี ) มาตรา 280 (กระทำจนผู้ถูกกระทำถึงแก่ชีวิต ) มาตรา 285 ( กระทำชำเราผู้อยู่ภายใต้ปกครอง) หรือมาตรา 343 ตามประมวลกฎหมายอาญา ทั้งนี้ ในการพระราชทานอภัยโทษครั้งนี้รวมถึงผู้ต้องโทษตามกฎหมายว่าด้วยเรือนจำทหารด้วยโดยให้ รมว.กลาโหมตั้งคณะกรรมการตรวจสอบผู้ได้รับพระราชทานอภัยโทษ “
ที่มา สะใจคนทั้งประเทศ ประกาศพระราชกฤษฎีกา ต่อไป “ไม่พระราชทานอภัยโทษ” ในคดีข่มขืนแล้ว
