ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เกษตรกรหลายรายในพื้นที่อำเภอวังโป่ง จังหวัดเพชรบูรณ์ ต่างพากันหันมาปลูกถั่วแระญี่ปุ่น เป็นพืชหลังนาแทนการปลูกข้าวโพดสู้ภัยแล้ง เนื่องจากเป็นพืชอายุสั้น ใช้น้ำน้อย และให้ผลตอบแทนสูง รายได้เฉลี่ยตันละกว่า 17,000 บาท และที่สำคัญ ยังสามารถกระจายรายได้สู่ชุมชน ทำให้ชาวบ้าน เยาวชน ตลอดจนเด็กนักเรียน มีอาชีพเสริม สร้างรายได้ แบ่งเบาภาระผู้ปกครอง
จึงเดินทางไปที่ไร่ถั่วแระญี่ปุ่นของ นางคำเวียง ภักดีสอน อายุ 47 ปี บ้านเลขที่74 หมู่ 4 ต.วังโป่ง อ.วังโป่ง จ.เพชรบูรณ์ เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่า หลังเสร็จสิ้นฤดูกาลทำนา ตามปกติเกษตรกรส่วนใหญ่มักพากันเลือกปลูกข้าวโพด เป็นพืชหลังนาช่วงหน้าแล้ง ซึ่งจะมีอายุเพาะปลูกจนถึงเก็บเกี่ยวราว 120 วัน แต่ตนและเกษตรกรอีกส่วนหนึ่ง ได้พากันหันมาปลูกถั่วแระญี่ปุ่นทดแทน ซึ่งถือเป็นพืชทางเลือกอายุสั้น ที่ใช้น้ำน้อย และที่สำคัญขายได้ราคาสูง โดยจะมีบริษัทมาติดต่อขอรับซื้อในราคา กิโลกรัมละ 17 บาท หรือขายได้ในราคา ตันละ 17,000 บาท ซึ่งจะใช้ระยะเวลาเพาะปลูก จนถึงเก็บเกี่ยวผลผลิต เพียง 60 วันเท่านั้น
นางคำเวียง ภักดีสอน อายุ 47 ปี กล่าวต่อว่า ตนได้ปลูกถั่วแระญี่ปุ่น ในพื้นที่ราว 10 ไร่ หมั่นดูแลรักษา ให้น้ำ ให้ปุ๋ยอย่างสม่ำเสมอ เมื่อครบอายุเก็บเกี่ยว ก็จะว่าจ้างคนงานในพื้นที่ ซึ่งจำเป็นต้องใช้คนงานคราวละมากๆ ไม่น้อยกว่า 100 คน เพื่อเก็บให้เสร็จภายในคราวเดียว เนื่องจากถั่วแระญี่ปุ่น เหมาะเก็บเกี่ยวในช่วงเวลาเย็น ตั้งแต่ 16.00 น.เป็นต้นไป จนถึงช่วงกลางดึกอากาศเย็น เพื่อป้องกันไม่ให้ผลผลิตเหี่ยวเฉา โดยถั่วแระญี่ปุ่น ที่ปลูกในพื้นที่ 10 ไร่ จะสามารถเก็บผลผลิตได้ราว 16 ตัน ส่งขายได้ราคาตันละ 17,000 บาท สามารถสร้างรายได้ให้แก่เกษตรกรอย่างงาม
และในส่วนของคนงานที่มาเก็บ ถั่วแระญี่ปุ่น นั้น จะคิดค่าจ้างในราคา กิโลกรัมละ 2.50 บาท ซึ่งแต่ละคน จะได้เงินมากบ้าง น้อยบ้าง ขึ้นอยู่ตามความสามารถ แต่ส่วนใหญ่จะได้วันละประมาณ 200-300 บาท หากคนไหนเก็บเก่ง เก็บเร็ว ก็สามารถได้ค่าแรงถึง 400-500 บาท เลยทีเดียว อีกทั้งขณะนี้พบว่า ถั่วแระญี่ปุ่น ที่ปลูกในพื้นที่อำเภอวังโป่ง ซึ่งมีมากกว่า 1,000 ไร่ เริ่มทยอยแก่เต็มที่ ส่งผลให้คนงานเหล่านี้ จะมีรายได้เสริมเลี้ยงครอบครัวเกือบทุกวันเลยทีเดียว
ขณะที่ น.ส.วิชญาดา สีทาพรม อายุ 15 ปี บ้านเลขที่ 139 หมู่11ต.วังโป่ง อ.วังโป่ง จ.เพชรบูรณ์ ปัจจุบันกำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนวังโป่งศึกษา ชั้น ม.3 เปิดเผยว่า ตนและเพื่อนๆ ได้ใช้เวลาว่างช่วงเย็นหลังเลิกเรียน และวันหยุดเสาร์ – อาทิตย์ ออกรับจ้างเก็บถั่วแระญี่ปุ่นเป็นอาชีพเสริม ซึ่งรายได้ก็จะขึ้นอยู่กับความสามารถและความขยัน ได้มากได้น้อย ก็ถือว่ายังดี พอได้เงินเป็นค่าขนมไปโรงเรียนและเก็บไว้เป็นทุนสำหรับการศึกษา ถือเป็นการช่วยแบ่งเบาภาระผู้ปกครอง อีกทางหนึ่งด้วย
เดชา มลามาตย์/มนสิชา คล้ายแก้ว
